Het mentorschap vastleggen

Nadat de kantonrechter een verzoek tot mentorschap heeft ontvangen, overlegt hij eerst met alle betrokkenen. Dat zijn de cliënt, de kandidaat-mentor en belangrijke anderen, zoals een arts of familielid. Op basis daarvan bepaalt de kantonrechter of er mentorschap wordt ingesteld en wie de mentor wordt. Na deze zogenoemde ‘beschikking’ is het mentorschap officieel.

Het mentorschap wordt meestal voor onbepaalde tijd uitgesproken. Bijzondere omstandigheden kunnen natuurlijk reden zijn om hiervan af te wijken.

Wie krijgt een mentor

Mentorschap is bedoeld voor mensen die niet goed voor zichzelf kunnen opkomen en geen familie of anderen hebben om op terug te vallen. Het gaat om meerderjarige personen die door hun ziekte of beperking in bepaalde situaties moeite hebben met het begrijpen van informatie en het nemen van beslissingen. Vaak betreft het mensen met een verstandelijke beperking, dementie of iemand met een psychische beperking. Voor hen is het ingewikkeld de regie te houden wanneer het gaat over hun verzorging, verpleging, begeleiding en behandeling. Een mentor helpt hen daarbij.

Voor iedere volwassen persoon die (tijdelijk) ondersteuning nodig heeft, kunt u contact met ons opnemen. Ook wanneer u denkt dat in de toekomst mentorschap nodig is, kunt u mentorschap aanvragen.

Hoe krijgt u een mentor

Als u zichzelf of een ander wilt aanmelden voor een mentor via Balansmentorschap, dan kunt u contact opnemen met ons. Balansmentorschap zal met u een afspraak maken voor een intake. Daar gaat Balansmentorschap zorgvuldig mee om.

Soms is één bezoek voldoende om te besluiten verder te gaan of er kan ook een kennismakingsfase nodig zijn om een goede basis op te bouwen. Wanneer de cliënt en de mentor het contact als positief beoordelen, begeleid Balansmentorschap de cliënt bij de aanvraag voor het mentorschap bij de rechtbank.

Rechtbank

Als mentor werd Balansmentorschap door de rechtbank benoemd zodat er de bevoegdheid is om de persoonlijke belangen van de cliënt te vertegenwoordigen.

De wet Zorg en Dwang regelt dat zorgverleners ervoor moeten zorgen dat iedere patiënt die psychisch en/of verstandelijk beperkt is net als ieder ander instemt met zijn of haar zorg- of behandelplan. Kan de betrokken patiënt dat niet, dan zal de Zorgverlener ervoor moeten zorgen dat de patiënt ondersteund wordt. Indien er niemand in de omgeving van de patiënt is die die ondersteuning kan bieden, kan mentorschap of een andere beschermingsmaatregel, worden aangevraagd. De wet Zorg en Dwang is aangenomen door de Tweede Kamer en wacht op dit moment (april 2017) nog op akkoord van de Eerste Kamer.